مراغه دومین شهر بزرگ استان آذربایجان شرقی و بزرگترین و پرجاذبه ترین و تاریخی ترین باغ شهر جنوب استان آذربایجان شرقی است که در کنار رودخانه صوفی‌چای و در ۱۴۰ کیلومتری جنوب مرکز استان (تبریز) قرار دارد. طبق سرشماری سال ۱۳۹۵، جمعیتی بالغ بر ۱۷۵٬۲۵۵ نفر در این شهر ساکن هستند که به زبان ترکی آذربایجانی صحبت می‌کنند و اکثر آن‌ها مسلمانان شیعه هستند. ضمن اینکه زبان ارمنی در بین ارامنه این شهر قبل ها رواج داشته است.
مراغه در جنوب غربی استان آذربایجان شرقی، در شرق دریاچه ارومیه و دامنه جنوبی کوه سهند قرار گرفته و از شمال به شهرستان تبریز، از شرق به شهرستان هشترود، از جنوب به شهرستان میاندوآب و از غرب به شهرستان بناب محدود می‌شود. اگر دور کوه سهند یک دایره بکشید، ضلع شمالی‌اش تبریز قرار می‌گیرد و درست در نقطه مقابلش در جنوب و در امتداد قطر دایره به شهر مراغه می‌رسید که از نظر زمانی حدود دو ساعت با هم فاصله دارند.
مراغه که به باغ شهر ایران و پایتخت نجوم ایران شهرت دارد جزو ده شهر تاریخی ایران می‌باشد. سالانه گردشگران خارجی و ایرانی زیادی از مراغه دیدن می‌کنند. مراغه با فضای سبز و باغات متعدد در داخل شهر همچنین رودخانه صوفی‌چای که از مرکز شهر می‌گذرد یکی از مهم‌ترین مراکز توریستی و گردشگری در آذربایجان شرقی محسوب می‌شود. مراغه دومین کهن شهر آذربایجان بعد از ارومیه می‌باشد. این شهر از دوران قبل از اسلام آباد بوده است اما قرون ۱۲ تا ۱۴ میلادی دوران رشد و شکوفایی آن است؛ زمانی که پایتخت سلسله‌های متعدد محلی از جمله احمدیلیان و اتابکان آذربایجان بوده است و در نهایت مرکز حکومت ایلخانان و پایتخت ایران در آن دوران قرار داده شد. مراغه به لحاظ بافت غنی تاریخی و فرهنگی، با بیش از ۳۰۰ اثر ثبت شده ملی، جزء ۱۰ شهر برتر کشور محسوب می‌شود.
رصدخانه مراغه که در دوران خواجه نصیرالدین توسی بنا شده از جمله آثار تاریخی برجسته مراغه و ایران است که بیش از ۴۰۰۰۰۰ جلد کتاب در آن موجود بوده است و بزرگترین دانشمندان اسلامی سراسر جهان اسلام در آن گرد هم آمده بودند.